فراوانی و الگوی اسیفیکاسیون لیگامان استایلوهایوئید در رادیوگرافی های پانورامیک

طویل شدگی زایده استایلویید ممکن است منجر به ایجاد سندرم ایگل شود. هدف این مطالعه، بررسی فراوانی و الگوی اسیفیکاسیون زایده استایلویید طویل شده (ESP) در رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال و ارزیابی ارتباط آن‏ها با جنسیت و سن بود.

در این مطالعه گذشته نگر، 400 رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران مورد بررسی قرار گرفت. طول زایده استایلویید اندازه‏گیری شد و به انواع طویل شده، سودوآرتیکولاتور و قطعه‏ای طبقه بندی شد. طول مساوی یا بیش از 30 میلی‏متر به عنوان زایده استایلویید طویل شده در نظر گرفته شد. داده‏ ها توسط SPSS و با استفاده از آزمون‏های chi-squre، T-test و correlation تجزیه و تحلیل گردید.

تصاویر رادیوگرافی 400 بیمار شامل 167 مرد (42 درصد) و 233 زن (58 درصد) از 11 تا 79 سال (43/13±48/38) مورد بررسی قرار گرفت. زایده استایلویید طویل شده در 118 نفر (5/29 درصد) مشاهده شد. فراوانی ESP در مردان (8/50 درصد) به طور معناداری بیش تر از زنان (1/49 درصد) بود (016/0P=). همچنین شیوع ESP در افراد مسن به صورت معناداری بیش تر بود (001/0P<). از میان انواع ESP، تایپ Ι فراوانی بیش تری داشت.

زایده استایلویید طویل شده در جمعیت مورد بررسی نسبتا شایع بود و با جنس و سن ارتباط قابل توجهی داشت (شایع تر در مردان).