مقایسه و تاثیر هشت هفته تمرینات کگل و تمرینات ثباتی بر ناتوانی عملکردی، کیفیت زندگی و بی اختیاری ادرار زنان مبتلابه بی اختیاری استرسی ادرار و کمردرد

پیش زمینه و هدف

 کمردرد یکی از مشکلات عمده در زنان در سراسر جهان بوده نزدیک به 80درصد از افراد حداقل یک بار در طول عمر خودان را تجربه کرده اند. بی اختیاری ادرار نیز یکی از مشکلات مهم در زنان بوده که عموما با درد کمر همراه است. لذا هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی مقایسه و تاثیر هشت هفته تمرینات کگل و تمرینات ثباتی بر ناتوانی عملکردی، کیفیت زندگی و بی اختیاری ادرار زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و کمردرد بود.

تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح آن مطالعه ای سه گروهی همراه با پیش آزمون و پس آزمون بود. به همین منظور، 45 نفر از زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار و کمردرد به روش تصادفی در 3 گروه مساوی 15 نفری تجربی (کگل و ثباتی) و کنترل انتخاب شدند. به منظور ارزیابی فاکتورهای ناتوانی عملکردی، کیفیت زندگی و بی اختیاری ادرار به ترتیب از پرسشنامه اوسوستری، پرسشنامه کیفیت زندگی و فرم تشخیص بی اختیاری ادرار استفاده گردید. هر دو گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات کگل و ثباتی (هفته ای 3 جلسه 30 تا 45 دقیقه ای) را انجام دادند. گروه کنترل در این مدت هیچ گونه تمرینی انجام ندادند. برای تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس در سطح معناداری 05/0P≤ استفاده شد.

بر اساس نتایج تحقیق هر دو پروتکل تمرینی کگل و ثباتی بر ناتوانی عملکردی، کیفیت زندگی و بی اختیاری ادرار زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و کمردرد در پس آزمون تاثیر معنی داری داشته اند (05/0≤p) و در مقایسه بین گروهی بیشترین تغییرپذیری به ترتیب مربوط به گروه تمرینی ثباتی و گروه تمرینی کگل بود (05/0≤p).

با توجه به یافته های این مطالعه، تمرینات ثباتی نسبت به تمرینات کگل در زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و کمردرد موثرتر واقع شد. بااین وجود مطالعات آتی با استفاده از نمونه های بیشتر جهت حمایت از یافته های این مطالعه و همچنین پیشگیری از این معضل در زنان توصیه می شود.