ارزشیابی محیط آموزش بالینی بر اساس الگوی PHEEM از دیدگاه دستیاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1399

پیش زمینه و هدف:

 ارزیابی ادراک فراگیران از محیط آموزشی و استفاده از نتایج آن به منظور بهبود کیفیت محیط آموزشی همواره موردتوجه متصدیان طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه های درسی هست. محیط های آموزش بالینی به علت ویژگی های منحصربه فرد و پیچیده ای که دارند، از اهمیت خاصی برخوردارند و مطالعه توصیفی حاضر باهدف ارزشیابی محیط آموزش بالینی مراکز آموزشی درمانی شهرستان ارومیه از دیدگاه دستیاران رشته های تخصصی پزشکی انجام شده است.

این مطالعه توصیفی-مقطعی با استفاده از پرسشنامه استاندارد PHEEM به منظور ارزیابی محیط آموزش بالینی انجام شد. پرسشنامه در اختیار همه دستیارانی که حداقل شش ماه محیط آموزشی را تجربه کرده بودند قرار داده شد. 205 نفر از دستیاران سال اول تا چهارم تمام رشته های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه پرسشنامه را تکمیل نمودند. این پرسشنامه شامل 40 سوال می باشد که به منظور ارزیابی سه حیطه ادراک از تدریس، استقلال نقش و حمایت اجتماعی دستیاران استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار 16SPSS شد و با استفاده از آنالیزهای آماری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

بر اساس یافته ها از 205 نفر تکمیل کننده پرسشنامه، 99 نفر زن (3/48 درصد) و 106 نفر مرد (7/51 درصد) با میانگین سنی 41/5±08/33 سال بودند. میانگین و انحراف معیار زیرمعیار ادراک از استقلال نقش 62/9±77/25، ادراک از تدریس 93/11±72/24 و ادراک از حمایت اجتماعی 18/7±35/20 می باشد. میانگین نمره کل پرسشنامه 27±83/70 بود. همچنین نتایج حاکی از وجود ارتباط معنی داری بین متغیر نمره کل پرسشنامه با رشته تخصصی دانشجویان می باشد (05/0>p). ولی بین متغیر نمره کل با متغیرهای جنسیت و دوره تحصیلی و بیمارستان ارتباط معنی داری وجود ندارد (05/0<p).

با توجه به نتایج محیط آموزش بالینی دستیاری در مراکز آموزشی-درمانی شهرستان ارومیه نیاز به بهبود و ارتقاء و توجه مدیران آموزش پزشکی دارد. ازآنجایی که فرصت هایی برای بهبود محیط آموزشی وجود دارد، پیشنهاد می شود به انتظارات دستیاران توجه شود. چه بسا از مهم ترین گام ها برای بهبود شرایط آموزشی انجام چنین مطالعاتی با حجم نمونه بالاتر در سایر مراکز آموزشی درمانی کشور می باشد.