پیش بینی تمایل به ترک خدمت پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد در دوره ی پاندمی کرونا بر اساس مولفه های استرس شغلی و تاب آوری

همواره در شرایط سخت و بحرانی ازجمله اپیدمی کرونا، پرستاران با استرس فراوانی مواجه هستند که می تواند تمایل به ترک خدمت در آن ها را افزایش دهد. ازآنجایی که تاب آوری به عنوان یکی از توانایی های افراد برای سازگاری در شرایط تنش زا مطرح می باشد، لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی تمایل به ترک خدمت در پاندمی کرونا بر اساس مولفه های استرس شغلی و تاب آوری در بین پرستاران بیمارستان امام خمینی شهرستان مهاباد می باشد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش تمام پرستاران بیمارستان امام خمینی شهر مهاباد بودند که تعداد آن ها در سال 1399 برابر 250 نفر بود با استفاده از فرمول کوکران تعداد 151 نفر به صورت روش نمونه گیری تصادفی ساده، به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد، پ 140 پرسش نامه دقیق و قابل استناد بازگردانده شد. ابزار پژوهش، شامل سه پرسشنامه استاندارد تمایل به ترک خدمت کیم و همکاران (2007)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیوید سون (2003) و پرسشنامه استرس شغلی فیلیپ آل رایس، (1999) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و از طریق نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام پذیرفت.

یافته ها:

 بر اساس یافته های پژوهش مشخص گردید که بین تمایل به ترک خدمت با استرس شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و استرس شغلی تمایل به ترک خدمت پرستاران را پیش بینی می کنند (746/0=r و 001/0=p). همچنین مشخص شد که بین تاب آوری با تمایل به ترک خدمت رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و تاب آوری تمایل به ترک خدمت پرستاران را پیش بینی می کنند (887/0=r و 001/0=p).

نتیجه گیری:

 تاب آوری و استرس شغلی، می تواند تمایل به ترک خدمت پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد را در دوره ی پاندمی کرونا پیش بینی کند. لذا شایسته است مدیران امر، با کاهش عوامل استرس زای شغلی و اجرای برنامه های آموزش تاب آوری، تمایل به ترک خدمت پرستاران را در پاندمی کرونا کاهش دهند.