تاثیر 12 هفته تمرین موازی همراه با مصرف کافئین بر برخی آدیپوکاین های منتخب و مقاومت به انسولین در زنان یائسه چاق

بافت چربی به عنوان یک بافت اندوکرینی که تعداد زیادی آدیپوکین ها را ترشح می کند شناخته می شود، این آدیپوکین ها علاوه بر تنظیم متابولیسم چربی، نقش مهمی در فرایندهای پاتولوژیکی و فیزیولوژیکی دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 12 هفته تمرین موازی همراه با مصرف کافیین بر پروتئین وابسته به فاکتور نکروزی توموری3، پروتئین وابسته به فاکتور نکروزی توموری 9، آدیپولین، مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان یایسه چاق بود.

در تحقیق نیمه تجربی حاضر 44 زن یایسه (58-46 سال) به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی به چهار گروه کنترل، کافیین، تمرین، تمرین+کافیین تقسیم شدند. تمرینات ورزشی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته بود که شامل تمرینات هوازی تداومی (20 دقیقه؛ 75-65 درصد ضربان قلب ذخیره) و مقاومتی دایره ای (10 ایستگاه با 70 درصد یک تکرار بیشینه) بود. 6 میلی گرم کافیین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (2 وهله 3 میلی گرمی) در روزهای تمرین به گروه های دریافت کننده مکمل به صورت خوراکی داده شد.

نتایج حاکی از افزایش معنادار CTRP-12، CTRP-15 و کاهش معنادار مقاومت به انسولین در زنان یایسه چاق می باشد. مقادیر CTRP-3 و CTRP-9 نیز تغییر معناداری نیافتند.

12 هفته تمرین موازی همراه با مصرف کافیین می تواند عامل موثری برای تغییرات مطلوب در شاخص CTRP-12، CTRP-15 و مقاومت به انسولین در زنان یایسه چاق باشد.