تاثیر یک دوره تمرینات ورزشی اجباری و اختیاری قبل از القاء EAE بر یکپارچگی سد خونی- مغزی و بیان ژن برخی پروتئین های اتصالات محکم

مولتیپل اسکلروزیس (MS) شایع ترین بیماری دمیلینه شدن در سیستم عصب مرکزی (CNS) است. یکی از شبیه ترین مدلهای حیوانی MS، اینسفالومیت خود ایمن تجربی (EAE) است، که بیشتر در مطالعات مورد استفاده و بررسی قرار می گیرد. در این مقاله به بررسی تاثیر تمرینات ورزشی شنای اجباری و ویل رانینگ اختیاری قبل از القای EAE بر یکپارچگی سد خونی -مغزی و بیان ژن پروتئین های اتصالات محکم آکلودین و کلودین5 در بافت مغز می پردازد.

تعداد 48 موش ماده C57BL/6 را به طور تصادفی در چهار گروه: شنای اجباری (تعداد=12سر)، ویل رانینگ اختیاری (تعداد=12سر)، گروه کنترل EAE (تعداد= 12سر)، و کنترل سالم (تعداد=12 سر) تقسیم شد. حیوانات گروه شنا 30 دقیقه در روز و حیوانات گروه ویل رانینگ 1 ساعت در روز، 5 روز در هفته به مدت 4 هفته فعالیت نمودند. بعد از پایان دوره تمرین بیان ژن پروتئین های آکلودین و کلودین5 به روش RT-PCR اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی؛ با نرم افزار SPSS16 و 05/0>P بررسی شد.

رنگ آمیزی ایوانز بلو نشان داد که میزان نفوذپذیری سد خونی مغزی در گروه های ورزشی به طور معنا داری کمتر از EAE بدون ورزش است. نمرات بالینی در هر دوگروه تمرینی + EAE نسبت به گروه کنترل EAE کاهش، و تمرینات ورزشی از کاهش وزن بدن جلوگیری و بیان ژن پروتئین های آکلودین و کلودین 5 در هر دو گروه تمرینی+EAE نسبت به گروه کنترل EAE افزایش نشان داده است.

به نظر می رسد که تمرینات شنای اجباری و ویل رانینگ داوطلبانه باعث افزایش بیان ژن دو پروتئین آکلودین و کلودین5 می شود و درنتیجه یکپارچگی سد خونی مغزی در بافت مغز موش ها بهبود می یابد.