تحلیل جایگاه بین المللی شدن آموزش عالی در اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران

طی سه دهه گذشته، بین المللی شدن آموزش عالی به عنوان یکی از الویت های توسعه آموزش در کشورهای مختلف دنیا مورد توجه جدی قرار گرفته است. فعالیت های علمی بین المللی در آموزش عالی ایران نیز از سال ها قبل شروع شده است و بررسی سابقه فعالیت های بین المللی ایران نشان می دهد که ایران ازجمله کشورهایی است که در بین المللی کردن آموزش عالی بیشتر از طریق اعزام دانشجو به خارج از کشور مشارکت داشته است. اما در سال های اخیر علاوه بر تحصیل دانشجویان ایرانی در خارج از کشور در قالب تبادلات دانشجویی بین کشورها، تبادل استاد، برگزاری دوره های تحصیلی مشترک، انجام پژوهش ها و مطالعات علمی میان پژوهشگران داخلی و خارجی، برگزاری کنفرانس های بین المللی و غیره در راستای بین المللی کردن آموزش عالی ایران انجام شده است. همچنین پس از پیروزی انقلاب اسلامی مقوله ارتباط فرهنگی با جهان خارج به منظور انتقال مفاهیم و ارزش های انقلاب به منزله یک الویت بااهمیت در سیاست خارجی کشور مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین با توجه به نقش سیاست های کلان و اسناد بالادستی در جهت دهی فعالیت های آموزش عالی ، در این مطالعه با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، جایگاه بین المللی شدن آموزش عالی در اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی و تحلیل شده است.