مروری روایی بر دستورالعمل ها و استانداردهای آرشیو و مدیریت اسناد و تصاویر بالینی

در حال حاضر اکثر مراکز ارایه دهنده خدمات مراقبت بالینی مانند بیمارستان ها، به گونه ای نیازمند این می باشند که سوابق بیماران خود را اسکن کرده و آن ها را به صورت الکترونیکی ذخیره نمایند. هدف از مطالعه مروری حاضر، تعیین اصول و مراحل مربوط به اسکن پرونده های پزشکی در کشور ایران می باشد.

منابع اطلاعات یا داده ها:

 در این مطالعه پایگاه ها و بانک های اطلاعاتی معتبر از جمله Scopus, Web of Science, SID، PubMed و Google Scholar مورد جستجو قرار گرفتند.

روش های انتخاب برای مطالعه: 

در پایگاه های اطلاعاتی معتبر کلید واژه های «اسکن» و «پرونده پزشکی» مورد جستجو قرار گرفت. تاریخ تالیف مقالات بین سال های 2020-2010 در پایگاه های انگلیسی و بین سال های 1399-1384در پایگاه های فارسی محدود گردید. در کل 150 مقاله بازیابی شد که پس از اعمال معیارهای ورود و خروج (سال تالیف، مرتبط بودن به موضوع، دسترسی به متون مقالات و تکراری نبودن) به 15 مطالعه منتهی شد که این موارد به طور کامل بررسی شدند. در نهایت یک مدل مفهومی برای چارچوب استخراج شده ترسیم گردید.

پس از بررسی متون مرتبط، فرآیند اسکن پرونده های پزشکی در 8 مرحلهی آماده سازی سند، اسکن سند، تضمین کیفیت (پیشگیری از نواقص)، ذخیره سازی، فرآیندهای بعد از اسکن، ابقا و امحا، کنترل کیفیت (شناسایی نواقص) و ردیابی و ممیزی پرونده های پزشکی مورد بررسی قرار گرفت. استانداردهای مورد نیاز جهت آرشیو الکترونیکی پرونده های پزشکی براساس بررسی مطالعات شامل BS10008 ، DICOM،LOINC ، CEN 13606 و HL7 می باشد.

نتیجه گیری:

 اسکن مدارک پزشکی و مدیریت الکترونیکی امکان به صفر رساندن اشتباهات رایج در روش های بایگانی قدیمی را فراهم می کند.