نقش تاب آوری، هیجان های مثبت و منفی و توانایی های منش در پیش بینی فرسودگی شغلی کارکنان نیروهای مسلح

کارکنان نیروهای مسلح با توجه به قرارگیری در معرض استرس شغلی بالا، از گروه های پر خطر برای ایجاد فرسودگی شغلی هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش توانایی های منش، هیجان های مثبت و منفی و تاب آوری در پیش بینی فرسودگی شغلی کارکنان نیروهای مسلح بود.

146 نفر از افراد شاغل در نیروهای مختلف نظامی و انتظامی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های فرسودگی شغلی مزلاچ (MBI)، پرسشنامه تاب آوری کونور - دیویدسون (CD-RIS) پرسشنامه توانایی ها و فضیلت ها در عمل (VIA-IS) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به سبک گام به گام تحلیل شد.

نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی با تاب آوری، هیجان های مثبت و تمامی مولفه های توانایی های منش همبستگی منفی و معنادار دارد (01/0p<). از سوی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که سه متغیر خردمندی و دانش، شجاعت و هیجان های مثبت توانستند به طور معناداری فرسودگی شغلی را پیش بینی کنند (58/0AdjR2= و 001/0>p).

با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد که هیجان های مثبت و برخی از جنبه های توانایی های منش می توانند فرسودگی شغلی را پیش بینی نمایند. بنابراین می توان این متغیرها را در گزینش کارکنان نیروهای مسلح و آموزش های بعد از گزینش آنان لحاظ کرد تا در کاهش فرسودگی شغلی این گروه گام برداشت.