ارتباط طول اندام فوقانی با طول سگمنت های اندام فوقانی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران

تخمین طول اندام ها بر اساس قطعات باقی مانده از هریک ازاندام ها، از مهم ترین چالش ها در میان آناتومیست ها و متخصصان پزشکی قانونی است. هدف از این مطالعه، ارزیابی رابطه طول اندام فوقانی با طول سگمنت های اندام فوقانی برای استخراج فرمول رگرسیون جهت تخمین طول اندام فوقانی بود.

چهار مولفه طول اندام فوقانی ، طول بازو، طول ساعد و طول دست در 199 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تهران (18-25 سال) اندازه گیری شد. سپس با استفاده از نرم افزار16 SPSS داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و مدل رگرسیون خطی برای تخمین طول اندام فوقانی تهیه شد.

با بررسی همبستگی پیرسون در کل جامعه آماری مورد مطالعه، رابطه مستقیم بین طول کل اندام فوقانی و طول بازو، طول ساعد و طول دست دیده شد. (به ترتیب p=0.836، p=0.824،p=0.803،p=0.0001)

بنابر نتایج به دست آمده در این پژوهش، طول بازو و ساعد دارای ارزش بیشتری نسبت به طول ساعد برای تخمین طول اندام فوقانی می باشند.