وضعیت درمانی بیماران مبتلا به هپاتیت C در شهرستان اراک در سال 98- 1397

با معرفی رژیم دارویی (DAA (antiviral acting Direct علم پزشکی به ریشه کنی عفونت هپاتیتت C نزدیتک شده است. به رغم وجود درمان های موثر عفونت همچنان در بسیاری از مبتالیان باعث کاهش کیفیت زندگی ، مرگ ، انتقال بته ستایر افراد و افزایش شیوع آن در جامعه شده است. وضعیت درمانی نامعلوم و مبهم بیماران از علل اصلی ایجاد چنین شترایطی متی باشتد. لذا بر آن شدیم تا وضعیت درمانی بیماران مبتال به هپاتیت C و همچنتین ررفیتت درمتانی ایتن بیمتاران را درشهرستتان اراک متورد بررسی قرار دهیم .

این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که روی بیماران هپاتیتت C متزمن تاییتد شتده بتا PCR یتا ELISA در شهرستان اراک در سال 98-97 انجام گرفته است.

در این مطالعه از 429 بیمار که آزمایش PCR یا ELISA آنها در سال های 98-97 مثبتت شتده بتود 152 بیمتار 96 بیمار PCR مثبت و 56 بیمار ELISA مثبت  وارد مطالعه شدند. در بیماران PCR مثبت 70 ٪بیماران درمان را تکمیل نمتوده و ٪30 درمان را شروع نکرده یا ناقص رها کرده اند و در بیماران ELISA مثبت 43 ٪از بیماران درمان را پیگیری کرده ، و 57 ٪پیگیر درمان نبوده اند. در این گروه علت اصلی عدم پیگیری درمان، عدم اطالع از بیماری و در مراتب بعدی به ترتیب اعتیاد و هزینته درمتان بود.

روند درمان در بیماران PCR مثبت نسبت به بیماران ELISA مثبت، به نحو مطلوبتری انجام شده است. در گروه اول عدم آگاهی کافی از خطرات بیماری و در گروه دوم عدم اطالع از بیماری دلیل اصلی درمان نشدن ایتن بیمتاران بتود. بنتابراین یکتی از راه های ریشه کنی هپاتیت c در جامعه اطالع رسانی کافی به بیماران است .