بررسی تاثیر تغییر چگالی و ضخامت پوشش حفاظتی پلی یورتان بر تونل های زیرزمینی تحت تاثیر انفجار سطحی

استفاده از پلی یورتان به عنوان پوشش فداشونده، موضوعی مهم در حوزه کاهش مخاطرات و افزایش ایمنی سازه ها در برابر انفجارهای ناشی از حملات جنگی و تروریستی است. پارامترهای رفتاری پلی یورتان می تواند تاثیرات مثبتی در راستای کاهش خسارات وارد شده به تونل ها تحت تاثیر انفجارهای سطحی داشته باشد. در این مقاله، تاثیر تغییر چگالی ماده و همچنین ضخامت پوشش حفاظتی پلی یورتان (به عنوان جاذب انرژی) در کاهش خسارت ناشی از انفجار سطحی بر تونل های زیرزمینی به کمک شبیه سازی رایانه ای با نرم افزار AUTODYN بررسی شده است. ضخامت کاور فوم از 60 سانتی متر تا 150 سانتی متر و همچنین چگالی آن از 90 تا 250 کیلوگرم بر مترمکعب در مدل سازی، متغیر در نظر گرفته شد و تاثیر هر یک از آن ها در کاهش حداکثر فشار ناشی از انفجار در تاج تونل با هم مقایسه گردید. مشاهده شد که با افزایش ضخامت پوشش حفاظتی پلی یورتان، مقدار فشار و تغییر مکان قایم در تاج تونل روند کاهشی خواهد داشت. همچنین در اثر تغییر چگالی پلی یورتان در ضخامت 70 سانتی متر مشاهده شد که روند کاهشی فشار حاصل از انفجار در تاج تونل، در چگالی 140 کیلوگرم بر مترمکعب به حد بهینه خود خواهد رسید.