بررسی و تحلیلی بر وضعیت سالمندی جمعیت شهری استان خوزستان

یکی از پدیده های جهان امروز، افزایش سن و پیر شدن جمعیت است. در حال حاضر کشور ایران مرحله ی انتقال ساختار سنی جمعیت از جوانی به بزرگسالی و سالخوردگی را تجربه میکند. با این که جمعیت سالمند سهم کمی از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده است، اما آهنگ پرشتاب کاهش باروری ایران طی دو دههی اخیر، فزونی سرعت رشد جمعیت سالمند در مقایسه با رشد کل کشور و پیشبینی افزایش تعداد سهم سالخوردگان در سالهای آتی، لزوم برنامه ریزی آینده نگر برای کنترل مسایل مربوط به این گروه از جمعیت را مورد تاکید قرار میدهد. با توجه به اینکه این گروه به عنوان یک گروه ویژه، نیازهای ویژه و خاص خود رادارند ضروری است که سکونتگاه ها به ویژه شهرها با این نیازها تطبیق یابند. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت سالمندی جمعیت شهری استان خوزستان میباشد. روش تحقیق در این مقاله ترکیبی است از روش های توصیفی تحلیلی، اسنادی، کتابخانه ای و تحلیل ثانویه میباشد. نتایج نشان میدهد از بین 27 شهرستان استان 22 شهرستان دارای سالمندی زنانگی جمعیت غالب سالمند زنان هستند، 4 شهرستان دارای سالمندی مردانگی جمعیت غالب سالمند مردان هستند و در شهرستان اللی تعداد سالمندان زن و مرد برابر هستند. بیشترین تعداد سالمند را در بهبهان داریم با 23/6 درصد جمعیت پیرترین شهرستان استان و کمترین میزان سالمند را در کارون جوانترین شهرستان استان داریم. بیشترین سالمند زن را در شهر آغاجاری داریم با 66/57 درصد و بیشترین سالمند مرد را در شهر اندیکا داریم با 13/53 درصد. طبق شاخص سه سطحی سازمان ملل از 27 شهرستان استان 9 شهرستان دشت، 3/67 شادگان، 3/36 امیدیه، 3/55 باوی، 3/51 ماهشهر، 3/48 هویزه، 3/42 حمیدیه، 3/32 با کارون آزادگان 76/3 ،باغملک 89/3 درصد، جوان، 17 شهرستان شهرستان رامشیر با 12/4 ،رامهرمز با 22/4 ، شوش با 26/4 ،خرمشهر با 37/4 ،ایذه با 37/4 ،اهواز با 38/4 ،آبادان با 5/4 ،شوشتر با 66/4 ،گتوند با 8/4 ، اندیمشک با 94/4 ،هندیجان با 04/5 ،دزفول با 14/5 ،آغاجاری با 31/5 ،هفتکل با 31/5 ،اللی با 33/5 ، اندیکا با 49/5 و مسجدسلیمان با 54/5 ،درصد بزرگسال و یک شهرستان بهبهان با23/6 ، سالخورده است.