تاثیر کمالگرایی بر سبک تبیینی (خوش بینی-بدبینی) با میانجی گری اضطراب امتحان در دانشجویان

از انجام پژوهش حاضر، تاثیر کمال گرایی بر سبک تبیینی (خوش بینی- بدبینی) با میانجی گری اضطراب امتحان در دانشجویان انجام گردید.

پژوهش حاضر جز طرح های همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال 1397-1396 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 761 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نسبتی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: اضطراب امتحان ساراسون (1984)، کمالگرایی فلت و هویت (1991) و سبک تبینی شییر و کارور (1985) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. از روش تحلیل ساختارهای گشتاوری (AMOS) جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج نشان داد کمالگرایی اثر غیرمستقیم به واسطه اضطراب امتحان بر سبک تبیینی (خوش بینی-بدبینی) ندارد. همچنین نتایج نشان داد که کمال گرایی بر سبک تبیینی (خوش بینی-بدبینی) اثر مستقیم معنادار داشته است. همچنین کمال گرایی بر اضطراب امتحان اثر مستقیم معنادار داشته است.

در مجموع شاخص های مدل قابل قبول و مدل اصلاحی از برازش مناسب برخوردار بود. نتایج حاکی از آن بود که کمالگرایی، سبک تبینی (خوش بینی-بدبینی) نقش مهمی در اضطراب امتحان دارند بنا بر این در نظر گرفتن این عوامل در اقدامات درمانی و آموزشی جهت کاهش اضطراب امتحان می تواند بسیار موثر باشد.