مقایسه اثربخشی مدل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی روان‫شناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به ویروس نقص ایمنی

ویروس نقص ایمنی (HIV)، یکی از بزرگترین چالش های زندگی انسان است که مبتلایان به آن، نیازمند حمایت جسمی و روانی می‫باشند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به ویروس نقص ایمنی صورت گرفت.

این پژوهش از نوع نیمه تجربی و از طرح های پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. از بین تمامی مبتلایان به +HIV که در بازه زمانی مهر تا بهمن 1397 به مرکز بیماری های رفتاری تهران مراجعه کرده بودند، تعداد 45 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل هر کدام 15 نفر) جایگزین شدند. یکی از گروه های آزمایش تحت 8 جلسه درمان 120 دقیقه ای پذیرش و تعهد و گروه دیگر تحت 8 جلسه درمان 120 دقیقه ای درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989) و کیفیت زندگی (ویر و شربون، 1992) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و  استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام گرفت.

یافته ها نشان داد که هر دو درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و متمرکز بر شفقت بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به ویروس نقص سیستم ایمنی بدن تاثیر داشته است (0/05>p)، اما درمان متمرکز بر شفقت در بعد روانی کیفیت زندگی، تاثیر بیشتری نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد داشت (0/05>p). در خصوص سایر متغیرها، تفاوت معناداری بین این دو روش درمانی یافت نشد.

هر دو مدل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت می توانند باعث افزایش بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به ویروس نقص ایمنی شوند.بر این اساس به مراکز بیماری های رفتاری پیشنهاد می شود از روش های فوق برای افزایش بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به ویروس نقص سیستم ایمنی بدن، استفاده کنند.