اثر سیکل جسمانی بیوریتم بر برخی عوامل آمادگی جسمانی والیبالیست های نوجوان

بیوریتم یکی از تازه ترین موضوعات در حیطه شناسایی ارگونومی ذهن است. از جمله کارکردهایی که بیوریتم به آن توجه دارد، عملکرد جسمانی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر سیکل جسمانی بیوریتم بر فاکتورهای آمادگی جسمانی منتخب بر والیبالیست های نوجوان شهر قم بود. در تحقیق میدانی حاضر تعداد 30 نفر به صورت تصادفی از بین ورزشکاران والیبالیست 13 تا 15 سال شهر قم انتخاب شدند. سیکل های بیوریتم توسط نرم افزار بیوریتم به دست آمد. از پرش سارجنت و پرتاب توپ مدیسنبال به عنوان آزمون های مرتبط با توان عضلانی، و از بارفیکس و درازونشست به عنوان آزمون های مرتبط با استقامت عضلانی در دو وضعیت شارژ (موقعیت دوم) و دشارژ (موقعیت اول) سیکل جسمانی بیوریتم استفاده شد.  یافته های تحقیق نشان داد که آزمون های مربوط به توان که شامل پرش سارجنت (0/019 = p) و پرتاب مدیسنبال (0/042 = p) بود با سیکل جسمانی بیوریتم انطباق داشت. اما آزمون های استقامت عضلانی [دراز و نشست (0/73 = p) و بارفیکس اصلاح شده (0/75 = p)] تفاوت معنی داری را در بین دو موقعیت نشان نداد و با سیکل جسمانی بیوریتم منطبق نبود. پیش بینی های سیکل جسمانی بیوریتم از توان عضلانی ورزشکاران صحیح می باشد، ولی در رابطه با استقامت عضلانی ورزشکاران این امکان وجود ندارد. البته برای افزایش اطمینان از درست بودن پیش بینی سیکل های بیوریتم باید تحقیقات بیشتری انجام شود. با اثبات درستی سیکل های بیوریتم می توان از پیش بینی این نظریه برای افزایش عملکرد ورزشکاران در رقابت های ورزشی استفاده کرد.