ارزیابی عوامل فردی موثر بر احتمال مهاجرت از استان خوزستان به دیگر مناطق کشور

مهاجرت داخلی یک فرایند مهم در اکثر کشورهاست و عکس العمل مردم نسبت به عواملی نظیر نابرابری های اقتصادی منطقه ای، ناکامی اجتماعی و عدم رضایت در بسیاری از جنبه های زندگی را منعکس می کند. استان خوزستان ازنظر جابه جایی جمعیت در دوره 95-1375در مقایسه با سایر استان های کشور، با تغییرات عمده ای روبرو بوده بطوریکه بعد از استان تهران بیشترین درصد مهاجران خارج شده را داشته است. مقاله پیشرو با هدف شناخت عوامل فردی موثر بر احتمال مهاجرت از استان خوزستان به سایر نقاط کشور انجام شده است. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش، تحلیل ثانویه داده های خام دو درصد سرشماری سال 1395 می باشد. یافته ها نشان داد متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت سواد و مدرک تحصیلی بر احتمال مهاجرت تاثیر می گذارند. زنان، افراد دارای همسر، افراد باسواد و افرادی که مدرک تحصیلی بالاتری داشته اند، بیشترین تعداد مهاجران را تشکیل می دهند. همچنین بیشتر مهاجران جوانان بودند. در بین مهاجرین خارج شده، اصفهان و تهران بیشترین دریافتی مهاجر را از خوزستان داشتند.