پیش بینی اضطراب اجتماعی براساس نشخوار خشم، پرخاشگری و شیوه های حل مسئله

اختلال اضطراب اجتماعی دومین نوع اختلال اضطرابی بسیار شایع است که با ترس یا اضطراب محسوس در مورد یک یا چند موقعیت اجتماعی ویژه مشخص می شود. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب اجتماعی براساس نشخوار خشم، شیوه های حل مسئله و پرخاشگری بود.

روش پژوهش:

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه ازاد اسلامی واحد کرج در پاییز سال 1394 بود که از میان آن ها 600 نفر به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس نشخوار خشم؛ سیاهه ابراز خشم صفت- حالت-2؛ پرسشنامه سبک حل مسئله و پرسشنامه اضطراب اجتماعی بود. داده های پژوهش حاضر با استفاده از روش ماتریس همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند.

نتایج تحلیل نشان داد نشخوار نشخوار خشم (394/0=β، 0001/0=P)، حل مسئله غیرسازنده (323/0=β، 0001/0=P)، حل مسئله سازنده (096/0-=β، 049/0=P) و پرخاشگری (256/0=β، 0001/0=P) پیش بینی کننده معنادار اضطراب اجتماعی هستند.

از نتایج پژوهش حاضر به‌طورکلی می توان چنین نتیجه گرفت که نشخوار خشم از طریق تضعیف توان مدیریت خشم، به‌کارگیری حل مسئله سازنده را در موقعیت های اجتماعی که فرد دچار اضطراب می شود، را مختل می‌سازد و موجب پرخاشگری می شود.