اثربخشی مداخله ذهن آگاهی بر کاهش تکانشگری مبتلایان به پرخوری عصبی

تکانشگری بالا نقش کلیدی در بروز و استمرار پرخوری عصبی دارند و درمان‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی نیز دارای نقش موثر در کاهش علایم اختلالات خوردن هستند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله ذهن‌آگاهی بر کاهش تکانشگری مبتلایان به پرخوری عصبی بود.

روش پژوهش:

روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران سرپایی مبتلا به پرخوری عصبی مراجعه کننده به دو کلینیک‌ تغذیه در سال 1397 بود. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارش شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل مقیاس تکانشگری بارت (1950) بود.  به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تایید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-v19 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت.

نتایج نشان داد در متغیرهای تکانشگری بین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود داشت و میانگین گروه آزمایش در متغیر تکانشگری کمتر بود. یافته های این پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر تکانشگری مبتلایان به پرخوری عصبی بود.

با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که مداخله ذهن آگاهی موجب کاهش تکانشگری در بیماران مبتلا به پرخوری عصبی شده است. بنابراین، پیشنهاد می گردد که روان شناسان و مشاورین از نتایج حاصله در علت شناسی و رفع مشکلات رفتاری و روانی مربوط به بیماران مبتلا به پرخوری عصبی استفاده نمایند.