تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش جنسی و ناگویی خلقی زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش جنسی و ناگویی خلقی زنان متاهل بود.

روش پژوهش:

جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مراجعه‌کننده فرهنگ سرای خانواده ناحیه 4 شهر مشهد تشکیل داد، از بین زنان مراجعه‌کننده که 112 نفر بودند که پرسشنامه ها روی کلیه آن‌ها اجرا شد، 96 نفر پاسخ دادند، که از بین آن‌ها 54 نفر نمره ناگویی خلقی و نگرش جنسی پایین داشتند، پس از غربالگری اولیه از بین 54 نفر، 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره جایگزین شدند. نمونه موردنظر به ابتدا به‌عنوان پیش آزمون به پرسشنامه های نگرش جنسی دهقانی (1384) و ناگویی تورنتو 20 (بگبی، پارکر و تیلور، 1994) پاسخ داده و پس از اجرای آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش، مجددا به پرسشنامه های موردنظر پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و از طریق نرم‌افزار SPSS-21 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.

نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد به‌طور معناداری باعث بهبود نگرش جنسی و کاهش ناگویی خلقی زنان متاهل می شود (0001/0 P=).

افراد با شرکت در جلسات آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد توانایی لازم جهت کاهش ناگویی هیجانات و ابراز صحیح آن‌ها را فراگرفتند، همچنین نگرش جنسی در آن‌ها نیز به‌طور چشمگیری بهبود یافت.