اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کاهش افسردگی، اضطراب، استرس و افکار ناکارآمد دانش آموزان دختران

رفتارهای ابراز وجودی باعث ایجاد ارتباط نزدیک با دیگران و ابراز دامنه وسیعی از نیازها و افکار مثبت و منفی، بدون احساس گناه، غم و اضطراب و تنش می شود. هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارت ابراز وجود بر کاهش افسردگی، اضطراب، استرس و افکار ناکارآمد دانش آموزان دختر بود.

روش پژوهش: 

روش مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر شهرستان شهریار در نیمسال تحصیلی 95-1394 بود که از بین آن ها 34 دانش آموز به شیوه نمونه برداری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. هر دو گروه جهت پیش آزمون به فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس لاویبوند و لاویبوند (1995) و مقیاس افکار ناکارآمد بک و ویسمن 1978 پاسخ دادند. دانش آموزان گروه آزمایش در 6 جلسه 5/1 ساعته هفته ای 1 بار در جلسه های آموزش مهارت ابراز وجود شرکت کردند. هر دو گروه برای پس آزمون و یک ماه پس از آن در مرحله پیگیری مجدد به ابزارهای فوق پاسخ دادند. داده ها به وسیله تحلیل کوواریانس تحلیل شد.

نتایج نشان داد آموزش مهارت ابراز وجود در مرحله پس آزمون و پی گیری باعث کاهش افسردگی (381/8=F، 001/0>P)، اضطراب (169/5=F، 001/0>P)، استرس (095/31=F، 001/0>P) و افکار ناکارآمد (546/8=F، 001/0>P) دانش آموزان گروه آزمایش شده است.

به درمان گرها پیشنهاد می شود از این شیوه آموزشی برای کاهش اختلال های روان شناختی و افکار ناکارآمد نوجوانان و بهبود سلامت روان آن ها استفاده کنند.