اثرات صدا با فرکانس های بالا و پایین بر رفتارهای اضطرابی و اختلال خواب در موش صحرایی نر

آلودگی صوتی بخصوص در شهرها باعث ایجاد اختلالات وسیعی در حوزه سلامت جسمی و روانی افراد می شود. بدین جهت در این مطالعه اثرات صدا با فرکانس های پایین (LF) و بالا (HF) را بر اضطراب و اختلالات خواب درموش صحرایی نر مورد بررسی قرار دادیم.

15 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند:1) گروه شاهد یا کنترل (هیچ گونه مواجه با امواج صوتی نداشتند)، 2) گروه تحت مواجه با صدای ترافیکی فرکانس های پایین (LF) 3) گروه تحت مواجه با صدای ترافیکی با فرکانس های بالا (HF) تقسیم شدند. مدت زمان خواب از طریق دوربین مدار بسته بررسی شد. سطح اضطراب از طریق ماز مرتفع بعلاوه شکل (Elevated Plus Maze (EPM)) مورد بررسی قرار گرفت.

موش های گروهHF نسبت به گروه کنترل زمان کمتری را در بازوی باز دستگاه EPM سپری کردند (p <0.05). مدت زمان خواب در موش های گروه های HF و LF به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود (p <0.01). تفاوت معنی داری در مدت زمان خواب بین گروه های HF و LF مشاهده نشد.

مواجهه با امواج صوتی در فرکانس های بالا و پایین میتواند منجر به کاهش مدت زمان خواب شده و مواجهه با امواج صوتی با فرکانس های بالا باعث افزایش سطح اضطراب در موش های صحرایی می شود.