رخساره ها و محیط رسوبی سازند مبارک در ناحیه کهنگ، البرز مرکزی

رسوبات کربناته- آواری سازند مبارک (کربونیفر زیرین) در ناحیه کهنگ به ضخامت 222 متر، از تناوب مادستون های ضخیم لایه و آهک های نازک لایه در بخش زیرین، سنگ آهک های نازک- متوسط لایه در بخش میانی، مادستون های ضخیم لایه با میان لایه های سنگ آهک در بخش بالایی و کنگلومرای توده ای ضخیم در انتهای توالی، تشکیل شده است. بررسی مشخصات سنگ شناسی، فرم هندسی، محتوای فسیلی و اثر فسیل ها در مطالعات صحرایی همراه با مشخصه های بافتی و محتوای میکروفسیلی در بررسی های آزمایشگاهی، امکان تفکیک 15 رخساره کربناته و یک رخساره سیلیسی- آواری را میسر نموده است. رخساره های کربناته در شش کمربند رخساره ای پهنه جزر و مدی، لاگون، پشته های ماسه ای و ریف های کومه ای متعلق به رمپ درونی، رمپ میانی، شیب رمپ و رمپ عمیق قرار می گیرند. رخساره کنگلومرای توده ای در یک موقعیت بالای حاشیه ساحلی تا روی ساحل ته نشست یافته است. الگوهای رخساره ای مشاهده شده از جمله وجود رخساره توربیدایتی مربوط به شکستگی در شیب حوضه (رخساره پکستون کرینویید دار) و قرارگیری آن در بین رخساره های رمپ عمیق (مادستون اسپیکول دار) نشانگر نهشته شدن این توالی کربناته- سیلیسی- آواری بر روی یک پلت فرم کربناته از نوع رمپ با انتهای شیب دار است. تغییرات جانبی رخساره ای و ضخامت توالی های سازند مبارک در حوضه رسوبی البرز نشان دهنده یک روند عمیق شوندگی کلی از جنوب- جنوب باختر به شمال- شمال خاور در زمان ته نشینی سازند مبارک در کربونیفر زیرین است.