بررسی نتایج جراحی لانگ فیوژن در بیماران با اسکولیوز دژنراتیو ناحیه لومبو ساکرال

اسکولیوز دژنراتیو به طور شایع ستون فقرات لومبار را در افراد مسن درگیر می کند و در نتیجه دژنراسیون فاست و دیسک متعاقب آن به وجود آمده و منجر به افزایش درد و پیدایش دفورمیتی پیشرونده می شود. با توجه به اهمیت نتایج حاصل از لانگ فیوژن و میزان اصلاح کرونال و ساژیتال ایمبالانس در بیماران با اسکولیوز دژنراتیو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نتایج جراحی لانگ فیوژن در بیماران با اسکولیوز دژنراتیو ناحیه لومبو ساکرال انجام شد.

مطالعه ی حاضر به صورت کوهورت آینده نگر از شهریور 1397 تا شهریور 1398 در مبتلایان به اسکولیوز دژنراتیو کاندید جراحی مراجعه کننده به بیمارستان الزهرای اصفهان انجام شد. اطلاعات پایه بیماران شامل سن، جنس، محل آناتومیک انحراف و لغزش مهره، درجه شدت انحراف بر اساس زاویه کاب و تعداد دفعات جراحی پیشین بررسی و ثبت شد. مشخصات جراحی انجام شده برای بیمار از پرونده پزشکی شامل رویکرد مورد استفاده، محل آناتومیک ایجاد فیوژن، انجام یا عدم انجام دکمپرشن و تعداد سطوح دکمپرشن و فیوژن، میزان خونریزی حین جراحی، مدت زمان جراحی استخراج گردید.

در این مطالعه 11 بیمار زن شرکت داشتند. میانگین سنی بیماران 64-55 سال با انحراف معیار 67-7 سال بود. کمترین سن 40 سال و بیشترین سن 66 سال بود. علایم بیماران شامل درد کمر-درد پا (سه مورد)، دردکمر-لنگش عصبی (دو مورد) و درد کمر-درد پا-لنگش عصبی (شش مورد) بود. همه بیماران تحت دو مرحله عمل جراحی قرار گرفتند. میانگین خونریزی و زمان عمل جراحی در جراحی دوم کاهش معنا داری نسبت به جراحی اول داشت.

جراحی لانگ فیوژن در بیماران با اسکولیوز دژنراتیو لومبو ساکرال باعث کاهش معناداری در میانگین انحراف، درد بیمار و شدت ناتوانی شش ماه پس از عمل جراحی گردید.