تبیین پروژه ترور دانشمندان هسته ای و آینده پژوهی اقدامات متقابل ایران

هدف اصلی مقاله حاضر تبیین پروژه ترور دانشمندان هسته ای و آینده اقدامات متقابل ایران در چارچوب نظریه هوگ مایل و بر مبنای روش آینده پژوهی (سناریونویسی) است. سوال اصلی که در این رابطه مطرح می شود، عبارت است از اینکه «دلایل ترور دانشمندان هسته ای ایران به دست سرویس های اطلاعاتی اسراییل چیست و واکنش آینده جمهوری اسلامی ایران در قبال این عملیات های خرابکارانه، به ویژه ترور شهید محسن فخری زاده چه خواهد بود؟» بر مبنای نتایج به دست آمده، عملیات های تروریستی معلول زمینه های هویتی، ساختاری، نهادی، روابط تاریخی و توسعه تسلیحاتی پساانقلاب اسلامی است که تعارضات دو طرف درگیر در سطوح منطقه ای و جهانی را از مرحله میانجی گری گذرانده و وارد مرحله رویارویی نموده است. با توجه به تداوم اقدامات رژیم اسراییل در ترور دانشمندان هسته ای ایران و بر مبنای روش آینده پژوهی، چهار سناریو در قالب سه دسته اصلی در رابطه با آینده اقدامات متقابل ایران پیش بینی پذیر است که عبارت اند از آینده مطلوب: نابودسازی رژیم اسراییل و زوال قدرت منطقه ای آن؛ آینده محتمل: 1) کاهش یا متوقف کردن بازرسی های تاسیسات هسته ای و افزایش غنای اورانیوم؛ 2) صبر استراتژیک و فعال شدن نیروهای منطقه ای طرفدار ایران؛ آینده ممکن: انتقام از اسراییل در جولان اشغالی.