ارتباط پارامترهای همودینامیکی قلبی عروقی زنان پیش از یائسگی طی فعالیت وامانده ساز در محیط های آلوده و پاک

در جوامع شهری، آلودگی هوا به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان یک عامل مهم و تعدیل‌کننده بیماری‌های قلبی عروقی به‌شمار می‌رود. آثار بالقوه زیان‌بار قرارگیری حاد و مزمن در معرض آلودگی هوا، پیامدهای جدی چون بیماری و مرگ‌ومیر را به دنبال دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط مولفه‌های همودینامیکی قلبی عروقی زنان پیش از یایسگی طی فعالیت وامانده‌ساز در محیط‌های آلوده و پاک است.

مواد و روش‌ها: 

در یک طرح نیمه‌تجربی، 60 زن (میانگین سنی 62/46 سال و شاخص توده بدن 85/3 ± 57/28) در مرحله پیش‌یایسگی، به‌طور تصادفی بررسی شدند که از این تعداد،30 نفر ساکن محیط آلوده (گروه تجربی) و 30 نفر دیگر ساکن محیط پاک (گروه کنترل) بودند. مولفه‌های گوناگون همودینامیکی قلبی عروقی زنان پیش و پس از تست بروس (به‌عنوان فعالیت وامانده‌ساز) ارزیابی شد.

یافته‌های پژوهش:

 ارتباط مستقیمی میان اکسیژن مصرفی میوکارد و بیشترین اکسیژن مصرفی (0.05>P) طی فعالیت وامانده‌ساز در محیط آلوده وجود دارد. آزمون تی مستقل نشان داد که آلودگی هوا به‌طور معنا‌داری (0.05>P) بر پالس اکسیژن اثرگذار است

 بحث و نتیجه‌گیری:

 یافته‌های پژوهش حاضر بار دیگر تاثیر آلودگی هوا بر مولفه‌های همودینامیکی قلبی عروقی به‌ویژه اکسیژن مصرفی میوکارد را نشان داد، به‌گونه‌ای که قرارگیری در معرض آلودگی هوا و همین‌طور اجرای فعالیت وامانده‌ساز در این‌گونه محیط‌ها، بار وارده بر قلب و اکسیژن مصرفی میوکارد را افزایش می‌دهد.