ارزیابی پارامترهای کیفی منابع آب زیرزمینی دشت کامیاران کردستان

آب زیرزمینی به‏ عنوان بخش مهمی از آب‏های تجدید شونده جهان محسوب شده که حدود 60 درصد از منابع آب تجدیدپذیر قابل دسترس را به خود اختصاص داده است. با توجه به اهمیت کیفیت آب در مصارف شرب و کشاورزی، این مطالعه با هدف بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی دشت کامیاران، انجام شد. به این منظور در گام نخست، در سال 1391، تعداد 42 نمونه از چاه ‏های آب این دشت برداشت شده و به‏وسیله روش استاندارد تجزیه وتحلیل (APHA) در آزمایشگاه آنالیز شدند. سپس شش پارامتر کلیدی و موثر بر تعیین کیفیت آب که در استانداردهای شرب و کشاورزی اغلب بیان شده‏اند، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. سپس، با بررسی مجذور میانگین مربعات خطا در دو روش درون‏یابی (روش کریجینگ و روش میانگین فاصله وزنی (IDW))، روش IDW به دلیل خطای کمتر (RMSE کمتر) برای پهنه‏ بندی انتخاب شد. نتایج نشان داد عوامل هدایت الکتریکی و مواد جامد محلول، دارای بیشترین نوسان ها در این دشت بوده و بازه آن برای EC از µmhos/cm 15 هزار تا µmhos/cm 600 و برای TDS از mg/lit 10200 تا mg/lit 45 شناسایی شد. با استفاده از استاندارد کیفی آب آشامیدنی مشخص شد که غلظت پارامترهای کیفی مورد بررسی در منابع آب زیرزمینی این دشت به غیر از پارامتر pH در برخی روستاها در بازه مجاز قرار دارد و بیشتر قسمت‏های شمالی و جنوبی این دشت از کیفیت کمتر آب برخوردار است. بنابراین، با مشخص شدن پهنه ‏های دارای کیفیت نامطلوب در این تحقیق، مناطق اولویت‏دار برای اصلاح کیفیت آب و نیازمند مدیریت برداشت از منابع آب زیرزمینی شناسایی شد.