سبک رهبری تضایف گرای زنان و اثر آن بر توسعه پایداری سرمایه های انسانی؛ با تحلیل نقش میانجی سطح بلوغ قابلیت کارکنان

امروزه، در کشورهای در حال توسعه، مشارکت زنان در سطوح عالی سازمان ‏ها نسبت به مردان کمتر است. ازاین رو، تیوری رهبری تضایفی، رویکردی فرانوگرا به رهبری دارد که حضور زنان در جایگاه رهبری سازمان را به منزله عامل هم ‏افزایی مفهوم ‏سازی می‏کند. از سوی دیگر، با توجه به اهمیت سطح بلوغ قابلیت ‏های کارکنان و پایداری سرمایه ‏های انسانی در سازمان‏ها، هدف اصلی این پژوهش مطالعه تاثیرگذاری سبک رهبری تضایف‏ گرای زنان بر توسعه پایداری سرمایه ‏های انسانی است و در این زمینه سطح بلوغ قابلیت‏های کارکنان به منزله متغیر میانجی مطالعه شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه الگوی بلوغ قابلیت کارکنان کورتیس (2009)، پرسش نامه‏ رهبری تضایفی الهی و آیباغی اصفهانی (1395) و پرسش نامه پایداری سرمایه‏ های انسانی آیباغی اصفهانی و همکاران (2017) استفاده شده است. روایی پرسش نامه ‏ها براساس روایی محتوا و پایایی آن ها نیز با آزمون آلفای کرونباخ، به ترتیب، با مقدار 84/0، 89/0، 91/0 محاسبه شد. تحلیل داده‏ها با استفاده روش معادلات ساختاری از طریق نرم افزار Amos انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه مسیولان، کارشناسان و کادر درمان مرکز درمانی، آموزشی و پژوهشی بعثت نهاجا به تعداد 443 نفرند. حجم نمونه آماری مورد نیاز از طریق جدول کرجسی و مورگان 210 نفر تعیین شد و افراد نمونه با استفاده از روش نمونه ‏گیری تصادفی انتخاب شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که سبک رهبری تضایف‏ گرای زنان بر سطح بلوغ قابلیت کارکنان و توسعه پایداری سرمایه‏ های انسانی تاثیرگذار است و همچنین سطح بلوغ قابلیت کارکنان نیز بر توسعه پایداری سرمایه ‏های انسانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.