تاثیر 18 ساله پروژه های ذخیره نزولات بر پوشش گیاهی مراتع استپی (مطالعه موردی: مراتع کمتر از 100 میلیمتر بارندگی در استان یزد)

به منظور بررسی اثر روش های بیومکانیکی بر افزایش پوشش در مناطق خشک، سه منطقه شامل اشکذر، گهر و چاه متک اردکان در استان یزد انتخاب گردید. محل های آماربرداری در محدوده عملیات ذخیره نزولات و خارج آن (شاهد) تعیین و در پایان فصل رویش (اردیبهشت 97) آماربرداری انجام شد. برای این کار در محدوده هر منطقه 100 پلات 9 مترمربعی (3*3) به فاصله 12 متر از همدیگر و در طول 5 ترانسکت 300 متری که به طور موازی و به فاصله 100 متر از یکدیگر در نظر گرفته شده بود، انداخته شد. در داخل هر پلات درصد پوشش تاجی و تراکم گونه های مختلف اندازه گیری گردید. داده ها با آزمون t مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان از افزایش پوشش در درون کنتورفارو و هلالی آبگیر دارد، به طوری که متوسط پوشش در مراتع اشکذر، چاه متک و گهر اردکان در منطقه دارای ذخیره نزولات از 2 تا 3 درصد نسبت به منطقه شاهد افزایش یافته است. همچنین افزایش تراکم گونه های مختلف نیز در منطقه ذخیره نزولات قابل مشاهده بود. این در حالی است که بذرپاشی تنها در سال ایجاد ذخیره نزولات انجام شده است. به طورکلی با توجه به وضعیت پوشش گیاهی و میزان تراکم گیاهان با تفکیک گونه ای، انجام عملیات اصلاحی ذخیره نزولات توام با بذرکاری با استفاده از گونه های Artemisia sieberi و Salsola tomentosa برای مراتع بیابانی با بارندگی کمتر از 100 میلیمتر می تواند موفقیت آمیز باشد