مقایسه تاثیردهانشویه بابونه وکلرهگزیدین گلوکانات برپلاک دندانی وضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور در بخش ICU

در مراقبت از بیماران بخش های ویژه به کارگیری روش هایی با حداقل عارضه و خطر که باعث ارتقای بهداشت دهان شود، دارای اهمیت می باشد و این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دهان شویه بابونه و کلرهگزیدین گلوکانات بر پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.

این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، از بین بیماران ترومایی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند که معیارهای ورود را دارا بودند، 50 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی سازی بلوکی در گروه عصاره بابونه 10 % (25 نفر) و کلرهگزیدین گلوکانات 2/0 % (25 نفر) جای گرفتند. در هر گروه، محلول سه نوبت در روز به فاصله هر 8 ساعت و به مدت 5 روز استفاده شد. ابزار، چک لیست های ارزیابی دهان بک (BOAS) و پلاکی مخاطی (MPS) بود.

میانگین نمره کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در بیماران هر دو گروه در زمان های قبل از مداخله با روز دوم و پنجم بعد از مداخله کاهش معناداری نشان داده است (001/0P<) ولی این تفاوت در بین دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان نداد (05/0>P). همچنین اختلاف آماری معناداری در میانگین تغییرات نمرات کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در زمان های مختلف در دو گروه مشاهده نگردید (05/0>P).

احتمالا اثرات مصرف دهان شویه بابونه می تواند مشابه اثرات سودمند مصرف دهان شویه کلرهگزیدین بر میزان پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت ویژه تفاوت معناداری باشد.