کانسار حلب، جنوب باختر زنجان: کانه زایی روی-سرب (نقره) سولفید توده ای آتشفشان زاد در ناحیه فلززایی تکاب-تخت سلیمان- انگوران

کانسار روی- سرب (نقره) حلب در فاصله 125 کیلومتری جنوب باختر زنجان قرار گرفته و بخشی از ناحیه کانه دار تکاب- تخت سلیمان- انگوران است. توالی سنگی در محدوده این کانسار متشکل از تناوب شیست های پلیتی، مافیک و فلسیک همراه با میان لایه هایی از مرمر و کوارتزیت مربوط به پرکامبرین (معادل سازند کهر) است که در حد رخساره شیست سبز تا آمفیبولیت دگرگون شده اند. کانه زایی در کانسار حلب با درازای 300 متر و پهنای 3 تا 5 متر به صورت چینه سان و هم روند با برگ وارگی درون واحدهای شیست فلسیک (کوارتز شیست) رخ داده است. بر اساس بررسی های میکروسکوپی، کانه های فلزی در کانسار حلب شامل کانی های درون زاد اسفالریت، گالن، پیریت و کالکوپیریت، کانی های مرحله برون زاد (اسمیت زونیت، سروزیت، کالکوسیت، کوولیت و گوتیت) و کانی های باطله شامل کوارتز، کلسیت، کلریت و اپیدوت هستند. مهم ترین بافت های کانسنگ شامل لامینه ای، دانه پراکنده، توده ای، برشی، جانشینی و رگه-رگچه ای است. دگرسانی ها شامل کلریتی شدن و سیلیسی شدن است. دگرسانی سریسیتی در خارج از افق کانه دار توسعه یافته و دگرسانی های کلریتی و سیلیسی را در بر گرفته است. مقایسه الگوی عناصر نادر خاکی در کوارتز شیست میزبان و نمونه های کانه دار بیانگر غنی شدگی این عناصر (REE = 1046.8∑) در نمونه های کانه دار است. این امر را می توان به شرایط احیایی محیط تشکیل کانه زایی مرتبط دانست. با توجه به ویژگی های زمین شناسی و کانه زایی، کانسار حلب را می توان معادل دگرگون و دگرشکل شده بخش های لایه ای و افشان کانسارهای سولفید توده ای آتشفشان زاد نوع بتورست در نظر گرفت.