طراحی مدل مشارکت عمومی-خصوصی در طرح های زیر ساخت عمران شهری (مورد مطالعه: شهرداری تهران)

مشارکت عمومی - خصوصی [1](ppp) روشی نوین برای  درگیرکردن فعال بخش خصوصی درپروژه های بخش عمومی در بسیاری از کشورهای جهان است. دلایل اصلی استفاده از مشارکت عمومی-خصوصی، بهبود بهره وری و کیفیت در ارایه خدمات عمومی و همچنین تقویت سرمایه گذاری در پروژه های گران است. هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر موفقیت مشارکت عمومی- خصوصی در طرح های زیرساخت عمران شهری در شهرداری تهران است. تحقیق حاضر از بعد مخاطب تحقیقی کاربردی، از منظر هدف اکتشافی و از بعد زمانی در دسته تحقیقات مقطعی قرار می گیرد که از طریق رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) صورت گرفته است. جمع آوری داده ها در بخش کیفی از راه مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از طریق پرسشنامه محقق ساخت جمع آوری شدند. عوامل موثر بر مشارکت عمومی-خصوصی در پروژه های زیرساخت عمران شهری تهران با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون شناسایی و در بخش کمی با کمک روش تحلیل عاملی تاییدی میزان تاثیرگذاری هر یک از عوامل مشخص گردید. نتایج نشان می دهد که هفت عامل موثر بر موفقیت مشارکت عمومی- خصوصی در طرح های زیرساخت عمران شهری تهران عبارت اند از: فرآیندها و رویه های شفاف؛ دانش، مهارت و حمایت مدیران؛ حمایت و مشوق های قانونی؛ سلامت نظام اداری؛ ثبات و حمایت سیاسی؛ ظرفیت سازی؛ خط مشی و سیاست گذاری.