جراحی در یک مورد آپلازی مادرزادی عضله رکتوس تحتانی با بروز هیپرتروپی به مقدار کم

گزارش بالینی یک مورد بروز هیپرتروپی به میزان کم در آپلازی مادرزادی عضله رکتوس تحتانی و جراحی آن

آقای 22 ساله به دلیل وضعیت غیرطبیعی سر و انحراف چشم به درمانگاه استرابیسم ارجاع شده بود. در معاینه، دید هر دو چشم 10/10 با رفرکشن پلانو و سر بیمار به سمت راست تیلت بود. در بررسی حرکات چشم، محدودیت حرکت چشم راست به پایین به خصوص در ابداکشن وجود داشت. در تست پریسم کاورتست متناوب در موقعیت اولیه نگاه (Primary Position) با سر صاف و بدون Head tilt، مقدار 14 پریسم دیوپتر هیپرتروپی به همراه 6 پریسم دیوپتر اگزوتروپی همراه پاترن A در چشم راست وجود داشت. میزان هیپرتروپی در نگاه به راست و تیلت سر به سمت چپ افزایش می یافت. بیمار با تشخیص فلج مادرزادی عضله رکتوس تحتانی تحت عمل جراحی قرار گرفت. پس از رسشن عضله رکتوس فوقانی به میزان 4 میلی متر مشاهده شد که عضله رکتوس تحتانی در محل آناتومیک وجود ندارد و برای بیمار رزکشن به همراه آنتریور ترانسپوزیشن عضله مایل تحتانی انجام شد. پس از جراحی انحراف در موقعیت اولیه نگاه و وضعیت غیرطبیعی سر اصلاح شد و در 6 ماه پیگیری تغییری نکرد. آپلازی عضله رکتوس تحتانی پس از جراحی به وسیله تصویربرداری CT اسکن اربیت تایید شد.

ویژگی های بالینی آپلازی مادرزادی عضله رکتوس تحتانی شباهت زیادی با پارزی/ فلج عضله رکتوس تحتانی دارد و شامل هیپرتروپی، محدودیت نگاه به پایین به ویژه در ابداکشن، Incyclotorsion، استرابیسم A-pattern و وضعیت غیرطبیعی سر است. میزان هیپرتروپی در موقعیت اولیه نگاه و شدت محدودیت نگاه به پایین، شاخص های مفیدی برای افتراق این شرایط نیست. تصویربرداری برای افتراق این دو تشخیص قبل از جراحی ضروری است.