مقایسه انگیزش، فراشناخت و تنظیم هیجان ریاضی در دانش آموزان دارای اضطراب ریاضی و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه انگیزش، فراشناخت و تنظیم هیجان ریاضی در دانش آموزان دارای اضطراب ریاضی و عادی است. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری اطلاعات، مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه پنجم مدارس عادی لاهیجان در سال 1398-1397 و شامل 580 نفر و روش نمونه گیری تمام شمار است. با استفاده از مقیاس اضطراب ریاضی، غربالگری روی دانش آموزان صورت گرفت و براساس نمره برش این مقیاس، 142 نفر از دانش آموزانی که کمترین و بیشترین نمره را کسب کردند، در دو گروه مساوی دارای اضطراب ریاضی و عادی قرار گرفتند. ابزارهای اصلی این پژوهش، مقیاس تنظیم هیجان ریاضی کودکان (CERS-M)،انگیزش ریاضی (CMMQ)، فراشناخت ریاضی (MAMQ) و ابزارهای تشخیصی شاملاضطراب ریاضی کودکان (MASC)، مقیاس اختلال ریاضی تبریزی (TMDS) و ماتریس های پیش رونده ریون (RPM) است. داده ها با روش های آماری مانوا (MANOVA) و آزمون t مستقل در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد گروه دارای اضطراب ریاضی در هر سه متغیر نمره کمتری کسب کرده اند (05/0p <). همچنین دو گروه، در مولفه انگیزش در بعد فراشناخت و کمک خواهی و حفظ توجه و تمرکز در مقیاس تنظیم هیجان تفاوت معناداری ندارند. به طورکلی با توجه به اهمیت متغیرهای فراشناختی، انگیزشی و هیجانی در اضطراب ریاضی دانش آموزان، آموزش در این زمینه ضروری به نظر می رسد.