نقش میانجی گری عاطفه مثبت و منفی در رابطه بین ذهن آگاهی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان شهر ایلام

در پژوهش حاضر، به بررسی نقش میانجی گری عاطفه مثبت و منفی در رابطه بین ذهن آگاهی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان شهر ایلام پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های شهر ایلام (آزاد و دولتی) است که در سال تحصیلی 1399-1398 در این دانشگاه ها مشغول به تحصیل بودند. از میان این دانشجویان 400 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. روش مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی و هدف آن کاربردی است. داده های پژوهش به روش مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS25 و Amos20 تجزیه و تحلیل شد. ابزارهای این پژوهش به منظور ارزیابی متغیرها عبارت اند از: مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف .(RSPWB) پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بایر و همکاران (FFMQ) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی واتسون و همکاران (PANAS) . در پژوهش حاضر، ضریب مسیر غیرمستقیم ذهن آگاهی بر بهزیستی روان شناختی دانشجویان از طریق عاطفه مثبت 27/0 و از طریق عاطفه منفی 20/0 به دست آمد که هردو در سطح 001/0P=  معنادار هستند. این نتایج بیانگر آن است که متغیرهای عاطفه مثبت و منفی، رابطه بین متغیرهای ذهن آگاهی و بهزیستی روان شناختی را میانجی گری می کنند. براساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت ذهن آگاهی با تاثیر بر میزان شکل گیری عاطفه مثبت و منفی، بر بهزیستی روان شناختی دانشجویان تاثیر می گذارد.