تاثیر شخصیت در صحت و اعتبار قراردادها با تاکید بر رویه قضایی

مقوله شخصیت از جمله عناصر بنیادین و حیاتی در هر قراردادی در کلیه سیستم های حقوقی می باشد. این مقاله با رویکردی به حقوق ایران تاثیر شخصیت را در سیستم حقوقی ایران و در پرتو دکترین و آرای حقوقی مورد بحث و بررسی قرار می دهد. در برخی عقود و قراردادها شخصیت طرفین نقش مهمی را ایفاء می نماید؛ اما در همه قراردادها این تاثیر این گونه و به شکل یکسان نیست. برای مثال در این حوزه می توان به ماده 201 قانون مدنی ایران اشاره نمود که به موجب آن اشتباه در شخص طرف معامله به صحت معامله خلل وارد نمی آورد مگر در مواردی که شخصیت طرف علت عمده انعقاد عقد بوده باشد. علاوه بر این بر طبق حقوق کشورهای رومی ژرمنی نیز شخصیت عامل، مهم است. به بیان دیگر وقتی اشتباه در شخصیت طرفین رخ دهد به عنوان اشتباه در جوهره عقد است که می تواند همه این گونه قراردادها را در مجموع مخدوش کند. چرا که در این قراردادها به طور کلی شخصیت از اجزاء و عناصر اصلی و اساسی عقد به شمار می رود و فقدان آن (نبودن شخصیت مقصود) موجب بطلان قرارداد می گردد. در این مقاله نگارنده به شیوه تحلیلی به تبیین این موضوع در نظام حقوقی ایران اشاره داشته است.