شناسایی اثر تیمار پلاسما بر قابلیت رنگ پذیری بافت نخل با نگرش کاربرد در صنعت مبلمان

در این تحقیق تاثیر تیمار پلاسمای سرد بر روی قابلیت پوشش دهی بافت نخل در جهت الگوی برش پوست به مرکز تنه گرده بینه مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، تنه نخل خرما با میانگین قطر 60 سانتی متر انتخاب گردید و از ارتفاع برابرسینه گرده بینه ها دیسک های باضخامت 5 سانتی متر تهیه گردید. سپس نمونه هایی سالم و بدون عیب به ابعاد 10×10 سانتی متر از سه نقطه دیسک: نزدیک پوست، میان پوست و مرکز تنه ونزدیک مرکز تنه تهیه گردید. پیش از انجام آزمون ها، سطح نمونه ها با سنباده پرداخت و سپس مشروط سازی انجام شد. پس از انجام تیمار پلاسمای سرد و سپس پوشش دهی بارنگ پایه آب آکریلیکی، آزمون زبری سطح، تر شوندگی و چسبندگی پوشش بر روی نمونه ها انجام شد. بر اساس نتایج، بیشترین مقدار دانسیته پایه و کمترین مقدار زبری سطح نزدیک مرکز تنه مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان داد، تیمار پلاسما سبب افزایش تر شوندگی سطح می شود. با توجه به رابطه ی معکوس بین زبری سطح و میزان چسبندگی، قبل و بعد از تیمار پلاسما بیشترین و کمترین مقدار چسبندگی کششی به ترتیب در نزدیک مرکز تنه و نزدیک پوست مشاهده شد. می توان نتیجه گیری نمود استفاده از تیمار پلاسما باعث بهبود قابلیت چسبندگی در سطح بافت نخل می شود.