ساخت و مشخصه یابی نانو حامل گرافن اکسید اصلاح شده با ژلاتین جهت کاربرد به عنوان حامل داروی ضدسرطان

استفاده از نانومواد در درمان سرطان سبب شده که فرآیند درمان به ‏صورت کارآمدتر و با اثرات جانبی کمتر صورت ‏گیرد. در میان نانوموادی که قابلیت استفاده در کاربردهای درمانی سرطان را دارند، گرافن به علت خواص منحصربه فرد، توجه دانشمندان را به خود جلب کرده ‏است. در این پژوهش، ساخت یک نانوحامل بر پایه گرافن‏اکساید اصلاح شده با پلیمر زیست‏سازگار ژلاتین برای بارگذاری و انتقال دارو ضدسرطان کورکومین بررسی شده است.

مواد و روش‏ها: 

گرافن‏اکساید با استفاده از روش هامر سنتز و سپس فرآیند کاهش آن در حضور ژلاتین انجام شد. داروی کورکومین، توسط پیوند هیدروفوب-هیدروفوب بر روی نانوحامل سنتزشده بارگذاری شد.

یافته‏ ها:

 صحت فرآیند سنتز گرافن‏اکسید، کاهش آن و اتصال ژلاتین توسط ارزیابی های شیمیایی، فیزیکی و زیستی بررسی شد. درصد بارگذاری دارو با استفاده از نمودار استاندارد جذب-غلظت داروی کورکومین محاسبه و درصد زنده‏مانی سلولها در حضور نانوذرات توسط بررسی شد.

نتیجه ‏گیری: 

نانوذرات گرافن‏اکساید با ابعاد 300 نانومتر با موفقیت سنتز شد. افزایش ضخامت نانوذرات بعد از اصلاح با ژلاتین مشاهده شد، نشان از تثبیت زنجیره ‏‏های ژلاتین بر روی سطح دارد. از تست سمیت که بر روی سلول‏های L292 انجام شد میتوان نتیجه گرفت که اصلاح سطح موفق بوده به طوری که نمونه اصلاح شده با ژلاتین حتی در غلظت μgml-1200 هیچ سمیتی از خود نشان نداد.. همچنین، مقدار داروی بارگزاری شده بر روی نانوحامل 78 % به دست آمد. بنا بر نتایج، گرافن‏اکساید اصلاح‏ شده با ژلاتین به ‏علت پایداری و زیست‏ سازگاری مناسب می‏تواند به عنوان یک حامل دارو جهت استفاده در مطالعات پزشکی پیشنهاد می شود.