اثربخشی آموزش خود مدیریتی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری گروهی بر کیفیت زندگی بزرگسالان مبتلا به سندرم متابولیک:یک کارآزمایی بالینی تصادفی

افزایش کیفیت زندگی، از اهداف مراقبت و پیشگیری از بروز بیماری های مزمن مانند سندرم متابولیک است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش خودمدیریتی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری گروهی برکیفیت زندگی بزرگسالان مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1398 انجام شد. تعداد 80 بزرگسال مبتلا به سندرم متابولیک انتخاب و با روش بلوک های جایگشتی به دو گروه 40 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. داده ها با پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) قبل از مداخله و سه ماه بعد از پایان مداخله گردآوری شد.آموزش مداخلات خودمدیریتی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری طی 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت دو بار در هفته اجراشد و گروه کنترل فقط مراقبت های روتین را دریافت کردند. داده ها با آمار توصیفی و آزمون های کای اسکویر، تی مستقل و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین کیفیت زندگی کل و همچنین ابعاد سلامت جسمی، سلامت روانی و روابط اجتماعی در گروه آموزش خودمدیریتی در پیش آزمون به ترتیب 18/5 ± 14/42، 32/9 ± 53/45، 44/7 ± 38/40 و43/6 ± 32/43 بود که بعد از مداخله به طور معنی داری به 23/7 ± 38/56، 35/13 ± 22/71، 56/8 ± 29/65 و95/6 ± 76/48 افزایش یافت (001/0> P)، اما در بعد سلامت محیط قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری مشاهده نشد(345/0P=). در گروه کنترل تفاوت معنی داری در پیش آزمون و پس آزمون در نمرات کیفیت زندگی و ابعاد آن دیده نشد(05/0<P).

آموزش خودمدیریتی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در بزرگسالان مبتلا به سندرم متابولیک شود.