بررسی اپیدمیولوژیک شیوع مرگ در سالمندان گیرنده خدمات درمانی در منزل طی دوره 1395-1391 در تهران

شناسایی الگو و علل بروز مرگ و مقابله با عوامل اتیولوژی آن، یکی از مناسب ترین راهبردها برای افزایش طول عمر می باشد. در این مطالعه بر اساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-10) به بررسی اپیدمیولوژیک شیوع مرگ در بین سالمندان گیرنده خدمات درمان در منزل پرداخته ایم.

در این مطالعه توصیفی مقطعی، 744 سالمند فوت شده بالای 60 سال تحت پوشش مرکز درمان در منزل در شهر تهران طی سال های 1395- 1391 از طریق سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، چک لیست محقق ساخته بود که با بررسی مستندات بر پایه گواهی فوت و پرونده نمونه ها تکمیل شد. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از جداول توزیع فراوانی در سطح توصیفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

در طبقه بیماری های تنفسی، نارسایی حاد تنفسی با 86/65 درصد؛ در طبقه بیماری های گوارشی، سیروز کبدی با 5/47 درصد؛ در طبقه بیماری های قلبی- عروقی، کاهش فشارخون با 33/53 درصد؛ در طبقه بیماری های عصبی، سکته مغزی با100درصد؛ در طبقه بیماری های عفونی- انگلی، شوک سپتیک با 48/85 درصد؛ در طبقه بیماری های سرطانی، سرطان کبد با 62/84 درصد؛ در طبقه بیماری های غدد، تغذیه و متابولیک، کومای هیبوگلایسمیک با 7/66 درصد و در طبقه بیماری های ادراری- تناسلی، نارسایی کلیه با 85/97 درصد بیش ترین عامل مرگ سالمندان بود.

در مجموع بیماری های قلبی- عروقی، تنفسی و عفونی- انگلی به ترتیب اصلی ترین عامل مرگ و میر در بین سالمندان گیرنده خدمات درمان در منزل بودند. انتظار می رود تلاش های مراقبتی لازم از طرف سالمندان، خانواده سالمند و مسیولین مربوطه برای کاهش میزان مرگ ومیر ناشی از بیماری ها فوق الذکر انجام گیرد.