تاثیر ژن NARK و تیمار نیتروژن بر رشد، و پروفایل پروتئینی برگ در تیپ موتانت سوپر گره زا و تیپ وحشی سویا

نیتروژن یکی از مهم ترین عناصر مورد نیاز گیاهان می باشد. گیاهان لگوم بدلیل دریافت این عنصر از طریق تثبیت بیولوژیک نیتروژن اتمسفر حایز اهمیت فراوان می باشند. در این مطالعه، تاثیر ژن NARK و تیمارهای نیتروژن دار بر رشد و پارامترهای فیزیولوژیک و همچنین تغییرات پروتیینی برگ گیاه سویا تیپ وحشی با تیپ موتانت بررسی گردید. بدین منظور، آزمایش گلخانه ای بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح آمونیوم (NH4+) و دو سطح نیترات (NO3-) برای سه تیپ گیاه سویا، استریل (عدم تلقیح با باکتری ریزوبیوم)، وحشی و موتانت سوپر گره زا بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمار آمونیوم به همراه نیترات نسبت به سایر تیمارها بیشترین تاثیر را بر گیاهان سویا از نظر شاخص های رشد و صفات بیوشیمیایی گذاشته است. الکتروفورز دو بعدی نیز نشان داد که در گیاهان تیپ استریل تحت تیمار 5 میلی مولار سولفات آمونیوم تنوع پروتیینی بیشتری در برگ نسبت به گیاهان تیپ وحشی تلقیح شده با باکتری ریزوبیوم (عدم دریافت نیتروژن معدنی) وجود دارد. این تنوع در پروفایل پروتیینی برگ گیاهان می تواند بدلیل نوع نیتروژن دریافتی گیاهان (نیتروژن معدنی/تثبیت بیولوژیک ازت) باشد. علاوه بر این، تنوع پروتیینی می تواند بدلیل تغییر در بیان ژن ها بدلیل همزیستی گیاهان تلقیح شده با باکتری ریزوبیوم باشد. سایر صفات مورد بررسی تحت تیمارها از قبیل کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنویید، قند های احیا کننده، بیشترین مقدار را در تیمار توام و تیمار 5 میلی مولار سولفات آمونیوم و کمترین مقدار خود را در تیمار شاهد نشان دادند.