سندی نویافته درباره سراینده سام نامه
سام نامه یکی از منظومه های پهلوانی درباره ی دلاوری های سام نریمان است که به تقلید از شاهنامه ی فردوسی سروده شده است. شناخت سراینده ی این منظومه و نیز دوره ی سرایش آن، یکی از مباحث پیچیده ی ادب حماسی ایران است. در برخی منابع متاخر، سام نامه را به خواجوی کرمانی، شاعر معروف سده ی هشتم نسبت داده اند و توجه به این نکته و نیز نام بردن از خواجو در ابیاتی از این منظومه که در اصالت آن ها تردید است، سبب شده که برخی محققان، سام نامه را سروده ی این سراینده بدانند؛ حال آنکه شمار دیگری از محققان، این انتساب را مردود دانسته اند. اخیرا یکی از پژوهشگران با بررسی نسخه های شبرنگ نامه و بر پایه ی عبارتی که در پایان یکی از دستنویس های آن آمده، این فرضیه را مطرح کرده که سام نامه سروده ی شاعری گمنام به نام خواجوی شاهنامه خوان کراتی است. در این مقاله نخست به بررسی آرا و نظریه های متفاوت پژوهشگران درباره ی گوینده ی سام نامه می پردازیم، سپس با آوردن ابیات پایانی یکی از دستنویس های این منظومه، نشان می دهیم که سراینده ی سام نامه همان خواجوی شاهنامه خوان است و این منظومه را در حدود قرن دهم سروده است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.