بررسی میزان اثربخشی وسایل ارتباطی نوین آموزشی در مقایسه با روش های سنتی در راستای دانش افزایی بهره برداران منابع آب

پیشینه و اهداف :

در طی دهه های اخیر، توسعه بخش کشاورزی و روستایی بسیار مورد توجه بوده و در برخی موارد نیز از آن به مثابه محور توسعه یادشده است. از آنجا که توسعه کشورها بدون افراد کارآمد ناممکن است، آموزش از اولویت های هر کشوری و از آن جمله ایران تلقی می شود. آموزش الکترونیکی با روش های نوین ارتباطی یکی از نظام های آموزشی است که با توجه به رشد و گسترش شبکه های اینترنت، مورد توجه قرار گرفته و به صورت انگاره جدید و کلید گذر نیروی انسانی به جامعه اطلاعاتی مطرح شده است. امروزه، برای بالا بردن انگیزه فراگیران و بهبود بهره وری آموزش، توجه به فنآوری های دیجیتال دارای اهمیت روزافزون است. با شروع عصر فنآوری اطلاعات، سیستم های آموزشی، یکی از نخستین حوزه هایی بود که دچار تغییر و تحول شدند و استفاده از روش های نوین و فعال یادگیری، از سوی برنامه ریزان سیستم های آموزشی در حوزه های مختلف مانند علوم کشاورزی، مهندسی، پزشکی و... احساس شده است. مطالعه حاضر، با هدف بررسی میزان اثربخشی وسایل ارتباطی نوین آموزشیمقایسه با روش های سنتی در راستای دانش افزایی، در بین بهره برداران شهرستان ملایر، طراحی و در سال 1397 اجرا گردید.

طی یک مطالعه نیمه آزمایشی، 60 باغدار به عنوان نمونه به طور تصادفی انتخاب و با توجه به سن، سواد، وضعیت اقتصادی؛ میزان زمین، عضو شبکه های اجتماعی بودن به دو گروه همتا (30 نفر آزمایش، 30 نفر شاهد) تقسیم شدند. ابزار اصلی تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس مبانی نظری موجود شکل گرفت.

نتایج تحقیق نشان داد، راهبردهایی که باغداران در مقابل تغییرات آب و هوایی به کار می گیرند، شامل؛ راهبرد کشت مختلط، تغییر در زمان کشت، کشت محصولات مقاوم به کم آبی، به عنوان مهم ترین راهبردها در مقابل تغییرات آب و هوا می باشد. با توجه به آزمون لون و برابری واریانس ها، مشخص شد که بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه پذیرنده آموزش ترکیبی (تلگرام و واتساپ)، اختلاف معناداری وجود دارد. به طوری که آموزش از طریق شبکه های اجتماعی، در پذیرش راهبردهای سازگاری با تاثیرات تغییرات آب وهوا تاثیر معناداری داشته است.

نتایج گویای آن است که مولفه امید به بهبودی اوضاع، بیش ترین تاثیر را در سازگاری با تغییرات آب وهوا را داشته و مولفه تقدیرگرایی، کم ترین اثر را دارد و نیز، مولفه های جمعیت شناختی و روان شناختی 61 درصد از تغییرات سازگاری باغداران را تبیین می کنند. با توجه به نتایج تحقیق و به منظور افزایش راندمان یادگیری و ارتقاء سطح دانش و مهارت باغداران و بهره برداران، پیشنهاد می گردد، از روش های جدید آموزش ترکیبی استفاده شود. همچنین، پیشنهاد می گردد: دوره های آموزشی به کارگیری تجهیزات و وسایل کمک آموزشی مدرن برای باغداران توسط دست اندرکاران حوزه آموزش کشاورزی و وزارت جهاد کشاورزی در نظر گرفته شود. از آنجایی که آموزش های الکترونیکی و نیز آموزش از طریق تلفن همراه، محدود به زمان و مکان خاصی نبوده و دامنه عمل بسیار گسترده ای دارند و اصطلاحا به آموز ش های در هرزمان و هرمکان معروف هستند، بنابراین، پیشنهاد می گردد، جهت ایجاد رشد و توسعه در بین باغداران از این ظرفیت بالقوه استفاده حداکثری به عمل آید.