تاثیر روش تدریس معکوس بر نگرش حرفه ای و خودکارآمدی معلمان

در میان عوامل و عناصر متعدد و فراوانی که در حوزه آموزش وپرورش دخیل هستند، یقینا نقش معلم به عنوان محور و مدار علم و دانش و چراغ هدایت از سایرین برجسته تر واصلی تر است در حقیقت رهبری نسل آینده ی هر جامعه ای به دست معلمان آن جامعه است، بنابراین معلم باید ازلحاظ شخصیت آن چنان باشد که دانش آموزان او را به عنوان یک رهبر و راهنمای مطلع، مهربان و صدیق بپذیرند و الگوی رفتاری خویش قرار دهند. بدیهی است که معلم زمانی می تواند به رسالت آموزشی خود عمل نماید و انتظارات اجتماعی را برآورده سازد که از ویژگی های مکفی و لازم برخوردار باشد. یکی از این ویژگی ها که با موفقیت یا شکست معلمان در ارتباط است، خودکارآمدی است. ویژگی مهم دیگر نگرشی است که معلمان نسبت به شغل خوددارند. نگرش شغلی نیز یکی از مهم ترین عواملی است که نقش برجسته ای در اثربخشی سازمان دارد. همچنین این عوامل، علاوه بر رفتارهای فراتر از نقش در کارکنان برافزایش رقابت و عملکرد بهتر در آینده نیز اثر خواهند داشت و نیز ارتباط نیرومندی با موفقیت دانش آموزان دارد. با توجه به اهمیت نگرش حرفه ای و خودکارآمدی پژوهش حاضر درصدد است تاثیر روش تدریس معکوس را به عنوان یکی از عوامل موثر بر نگرش حرفه ای و خودکارآمدی معلمان مقطع متوسطه شهر تهران را موردبررسی قرار دهد.

روش پژوهش کمی، غیرآزمایشی از نوع علی-مقایسه ای (پس رویدادی) است. جامعه ی آماری شامل معلمان مقطع متوسطه منطقه 4 تهران که از روش معکوس استفاده کرده اند، است که به کمک روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند 15 نفراز معلمان مقطع متوسطه که دارای بیشترین فراوانی در جنسیت، سابقه، نوع استخدام و منطقه ی محل خدمت بودند، انتخاب شدند. 15 نفر همتای آنان که به روش سنتی تدریس می کردند به گروه گواه گمارش یافتند.به منظورارزیابی اثربخشی روش تدریس معکوس، دو متغیر وابسته نگرش حرفه ای و خودکارآمدی به ترتیب به وسیله ی پرسشنامه ی یزدان پناه (1393) وچانن موران و ولفولک هوی (2001) موردبررسی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) و تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) استفاده شد.

نتایج پژوهش بیانگر آن است میزان نگرش حرفه ای و خودکارآمدی کلی و مولفه های خودکارآمدی معلمانی که از تدریس معکوس استفاده کرده اند به طور معناداری بیش از معلمانی است که از روش سنتی در کلاس خود بهره برده اند.

پژوهش حاضر نشان داد که یک روش تدریس نیز می تواند بر نگرش حرفه ای وخودکارآمدی معلمان تاثیری مثبت بگذارد بنابراین جهت بازدهی بهتر این روش لازم است اولیا نسبت به انجام این روش همراهی کنند و متولیان آموزش و پروش کشور بر آموزش این رویکرد در قالب ضمن خدمت ها و نیز فراهم نمودن امکانات لازم اهتمام ورزند. پژوهشگران در جهت ادامه پژوهش حاضر از جامعه مردان ونیز از معلمان دارای سابقه ای کمتر از 20 سال استفاده نمایند و نیز به انجام پژوهش در سایر نقاط کشور مبادرت ورزند.