تاثیر ارتباط های غیر کلامی (زبان بدن) در تعلیم و تربیت اسلامی

هدف از پژوهش بررسی نحوه انتقال و تاثیرگذاری پیام های آموزشی و تربیتی از طریق ارتباط های غیرکلامی در متون دینی بوده است .

در این پژوهش، آن دسته از آموزه های آیات قرآن کریم و سیره و سنت نبوی و عترت طاهره که ناظر به ابعاد تعلیمی و تربیتی حرکات بدن بوده، در یک تقسیم بندی ناظر به ابعاد مختلف حرکات بدن مورد بررسی قرار گرفته و نمونه های شاخص آنها تبیین شده است.

انسان به واسطه حالات و حرکات بدن خویش، یک رسانه تربیتی تمام عیار است و علاوه بر سیستم پیچیده ارتباطات گفتاری، تمام حرکات بدن انسان و شرایطی که او با رفتارهای خود به وجود می آورد، می تواند بسی بیشتر و غنی تر از کلمات حاوی پیام های آموزشی و تربیتی باشد. انتقال پیام‌های تربیتی غیرکلامی، تاثیر آشکاری بر جنبه‌های مختلف تعامل اجتماعی و تغییر نگرش ها و رفتارهای اخلاقی دارد. اندیشه ها و اهداف تربیتی در قالب حرکات بدن ظهور پیدا می کند و ارتباطات غیر کلامی به عنوان یک حقیقت زنده و اثرگذار، پیام رسان و عامل بسیار قدرتمندی در تغییر نگرش ها و رفتارهای دیگران است.

بر اساس یافته ها عناصر‌فرازبانی یا همان ارتباط‌های غیر کلامی، از سوی پیشوایان دینی و نیز روان شناسان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت، مورد تاکید قرار گرفته است، زیرا هم خود حامل پیام های تربیتی بسیار گسترده ای است وهم ماندگاری و تاثیربخشی ‌پیام‌ها را بیشتر می‌کند .