تاثیر دوازده هفته رژیم غذایی پرچرب و تمرین ورزشی با شدت متوسط بر مسیر KLF-15 / KLF-3 / فورین / CTRP-12 بافت چربی احشایی رت های نر

از جمله فاکتورهای مقابله کننده با ریسک فاکتورهای متابولیکی، CTRP-12 است. چاقی با تنظیم مثبت فاکتورهای فورین و KLF-3 و تنظیم منفی KLF-15 در مهار CTRP-12 نقش بسزایی دارد. تمرین ورزشی بر پیام رسانی سلول های چربی تاثیرگذار است. ازاین رو هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین ورزشی با شدت متوسط (MICT) بر CTRP-12، فورین، KLF-3 و KLF-15 بافت چربی احشایی رت های نر چاق بود. 15 سر رت نر نژاد ویستار، ابتدا به 2 گروه تغذیه با غذای پرچرب (10 سر) و تغذیه با غذای استاندارد (5 سر) تقسیم شدند. پس از 12 هفته، مجددا گروه تغذیه با غذای پرچرب به دو گروه MICT و HFD تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته و با شدت 50-60 درصد حداکثر سرعت اجرا شد. مقادیر متغیرها به روش الایزا اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون آماری ANOVA و نرم افزار پریزم 5 انجام گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که HFD سبب افزایش معنا دار مقادیر فورین و KLF-3 بافت چربی احشایی شد (05/0≤p). 12 هفته تمرین MICT سبب کاهش معنا دار مقادیر فورین، KLF-3 و افزایش معنا دار KLF-15 نسبت به گروه HFD شد (05/0≤p). تغییرات CTRP-12 بین گروه های مختلف معنا دار نبود (386/0F=1.032 , P=). 12 هفته MICT مجزا از تغییرات CTRP-12، در کاهش ریسک فاکتورهای سلولی مضر بافت چربی (فورین و KLF-3) و افزایش فاکتورهای مفید بافت چربی (KLF-15) موثر است. ازاین رو پیشنهاد می شود افراد در معرض چاقی برای سازگاری بهتر سلولی، به تمرینات ورزشی با مدت زمان طولانی تر رو بیاورند.