مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با آموزش تاب آوری بر حس انسجام فردی و طلاق عاطفی در زنان متقاضی طلاق

 طلاق عاطفی وضعیتی بین زن و شوهر است که روابطشان دچار اختلال شده و سرمایه عاطفی بین فردی آنان به صورت انفعالی در آمده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با آموزش تاب‌آوری بر حس انسجام فردی و طلاق عاطفی در زنان متقاضی طلاق بود.

 روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق شهر تهران بود که بین دی ماه 1397 تا اردیبهشت 1398 برای طلاق به دادگاه خانواده شهید باهنر تهران مراجعه کرده بودند. از بین آنها‌ 90 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، هر گروه 30 نفر جایگذاری شدند. برنامه آموزش تاب‌آوری در 11 جلسه 120 دقیقه‌ای به صورت هفتگی و پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 10 جلسه 120 دقیقه‌ای به صورت هفتگی اجرا شد اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. هر سه گروه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به پرسشنامه‌های احساس انسجام فردی و طلاق عاطفی پاسخ دادند. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری به کمک نرم افزار SPSS-22 صورت گرفت. 

 در گروه آموزش تاب آوری، میانگین (انحراف معیار) حس انسجام فردی از (9/8) 5/65 در پیش آزمون به (5/11) 6/79 در پس آزمون و (3/11) 5/79 در پیگیری افزایش یافت (001/0>P). در گروه درمان پذیرش و تعهد میانگین (انحراف معیار) حس انسجام فردی) از (6/9) 4/64 در پیش آزمون به (1/12) 1/78 در پس آزمون و (1/12) 8/77 در پیگیری افزایش یافت (001/0>P). در گروه آموزش تاب آوری، میانگین (انحراف معیار) طلاق عاطفی از (8/3) 2/18در پیش آزمون به (7/3) 6/12 در پس آزمون و (4/3) 4/12 در پیگیری کاهش یافت (001/0>P). در گروه درمان پذیرش و تعهد میانگین (انحراف معیار) طلاق عاطفی از (8/3) 5/18 در پیش آزمون به (7/3) 8/14 و (5/3) 6/14در پیگیری کاهش یافت (001/0>P). در گروه گواه میانگین (انحراف معیار) نمرات حس انسجام فردی و طلاق عاطفی  در پیش آزمون و پس آزمون تفاوتی نداشت. آموزش تاب آوری اثر بیشتری در مقایسه با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر طلاق عاطفی داشت (01/0P<) اما بین گروه‌های آموزش تاب آوری با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در متغیر حس انسجام فردی تفاوتی وجود نداشت.

نتیجه‌گیری:

 مطالعه نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش تاب‌آوری هر دو بر افزایش حس انسجام فردی و کاهش طلاق عاطفی زنان متقاضی طلاق موثر بودند ولی آموزش تاب‌آوری بر کاهش طلاق عاطفی موثرتر بود.