مقایسه روش های برنامه ریزی بیان ژن و رگرسیون های پارامتریک و ناپارامتریک در پیش بینی دبی میانگین روزانه رودخانه کارون (مطالعه موردی: ایستگاه هیدرومتری ملاثانی)

امروزه، پیش‏بینی جریان رودخانه ‏ها از مباحث مهم در هیدرولوژی و منابع آب است که می‏توان از نتایج الگوبندی جریان رودخانه در مدیریت منابع آب، مدیریت سازه های آبی و پیش بینی سیل استفاده کرد. در این تحقیق، عملکرد مدل برنامه‏ ریزی بیان ژن (GEP)، رگرسیون پارامتریک خطی (LR)، رگرسیون پارامتریک غیرخطی (NLR) و همچنین روش ناپارامتریک -K نزدیک ترین همسایگی (K-NN)، در پیش‏بینی میانگین دبی روزانه رودخانه کارون در محل ایستگاه هیدرومتری ملاثانی طی دوره آماری 96-1346 مورد ارزیابی قرار گرفته است. ترکیب های مختلفی از داده های ثبت شده به عنوان الگوی ورودی برای پیش بینی دبی جریان استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از عملکرد بهتر مدل برنامه ریزی بیان ژن با ضریب تبیین (0/827= R2)، جذر میانگین مربعات خطا (59/45=  RMSE) و میانگین خطای مطلق (26/64MAE=) در مرحله صحت سنجی برای پیش ‏بینی دبی روزانه رودخانه کارون در ایستگاه ملاثانی با تاخیر 5 روز، در مقایسه با روش ‏های LR، NLR و K-NN بوده است. همچنین، ارزیابی عملکرد مدل ها در پیش بینی مقادیر حداکثر آبدهی جریان نشان داد که همه مدل ها میزان جریان را در بیشتر موارد کمتر از مقدار مشاهداتی تخمین زده اند.