نقش رهبری اخلاقی در وفاداری سازمانی با میانجی گری فضیلت سازمانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش رهبری اخلاقی در وفاداری سازمانی با میانجی گری فضیلت سازمانی بود.

از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و به طور خاص، مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 735 نفر بود، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر مبنای جدول مورگان، نمونه ای به حجم 253 نفر انتخاب شد. از پرسشنامه رهبری اخلاقی براون، و همکاران(2005)، فضیلت سازمانی کامرون و همکاران(2004) و پرسشنامه وفاداری سازمانی محقق ساخته استفاده شد. برای تعیین پایایی و روایی ابزار، از تکنیکهای آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج بیانگر پایایی و روایی مطلوب ابزار بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل مسیر تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شد.

متغیر رهبری اخلاقی دارای اثر مستقیم مثبت(26/0)، اثر غیر مستقیم مثبت(396/0) و اثر کل مثبت(656/0) و معنادار بر متغیر وفاداری سازمانی در سطح 05/0 بود. متغیر فضیلت سازمانی دارای اثر مستقیم مثبت (62/0) و معنادار بر متغیر وفاداری سازمانی در سطح 05/0 بود. متغیر رهبری اخلاقی با ضریب مسیر غیر مستقیم به واسطه فضیلت سازمانی(396/0) و مقدار تی(14/3) دارای اثر غیر مستقیم، مثبت و معنادار بر متغیر وفاداری سازمانی در سطح 05/0 بود.

متغیر رهبری اخلاقی به واسطه متغیر فضیلت سازمانی قادر به تببین 35 درصد واریانس متغیر وفاداری سازمانی بود.