معنویت اسلامی و اثر آن بر سطوح بخشش بین فردی، شادکامی و بروز رفتارهای کاری ناکارامد در کارکنان دانشگاه

این پژوهش با هدف بررسی معنویت اسلامی در سازمان و اثر آن بر سطوح بخشش بین فردی، شادکامی و رفتارهای کاری ناکارامد در کارکنان دانشگاه های مشهد انجام شد.

پژوهش حاضر، کاربردی، کمی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری، کارکنان رسمی سه مورد از دانشگاه های مشهد بودند و تعداد نمونه تحقیق، 300 نفر از کارکنان بود. شرکت کنندگان به پرسشنامه معنویت اسلامی، مقیاس بخشش بین فردی، شادکامی و رفتارهای کاری ناکارامد پاسخ دادند. داده ها از طریق تحلیل عاملی تاییدی و نرم افزار آموس تحلیل شدند. از آزمونهای سوبل برای اندازه گیری آماره تی متغیرهای میانجی استفاده شد.

معنویت اسلامی از طریق وجود واکنشهای مثبت در بخشودگی و رویکردهای شادکامی، با شدت بیشتری نسبت به تاثیر از طریق نبود واکنشهای منفی در بخشودگی و رویکردهای شادکامی، رفتارهای ناکارامد را مهار کرد.

توجه به معنویت اسلامی در سازمانها، رفتارهایی همچون بخشش بین فردی و شادکامی را گسترش می دهد و موجب کاهش رفتارهای ناکارامد می شود.